Βρισκόμαστε μια ανάσα πριν τις εκλογές της 7ης Ιούλη και το γενικό αίσθημα που αποτιμάται στον κόσμο είναι θυμός για τον ΣΥΡΙΖΑ και φόβος για την ΝΔ που δείχνει να καλπάζει προς την πρώτη θέση και να φλερτάρει με την αυτοδυναμία. Και τα δύο αυτά συναισθήματα δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στην προσπάθεια αποδέσμευσης από καταστροφικές λογικές και πολιτικές που δημιούργησαν αδιέξοδα όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης. Αντιθέτως πιθανώς να τροφοδοτούν την έναρξη μιας νέας περιδίνησης για τη χώρα. Χωρίς αμφιβολία η λογική του μικρότερου κακού δεν πρέπει να κυριαρχήσει.
H NΔ ευαγγελίζεται ότι θα φέρει την ανάπτυξη. Πίσω όμως από το πρόταγμα αυτής της βαρυσήμαντης τοποθέτησής της δεν λέει κουβέντα στον λαό για την ταμπακιέρα. Πιο συγκεκριμένα δε λέει τίποτα για τις χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας και τις ελαστικές μορφές απασχόλησης (ετεροαπασχόληση, ημιαπασχόληση). Κρύβει το σκληρό νεοφιλελεύθερο πρόσωπό της πίσω από τις αδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ, που ούτως ή άλλως καταρρέει, εφαρμόζοντας τη λογική του ώριμου φρούτου. Έτσι έχουμε φτάσει στο σημείο ο Κυριάκος Μητσοτάκης να φλερτάρει με ποσοστά που ούτε κατά διάνοια δε θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
Και εδώ ακριβώς έγκειται μια από τις μεγαλύτερες ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ. Κατάφερε να ωθήσει τα πράγματα προς μια δεξιά “παλινόρθωση” όχι μόνο με τις ολέθριες πολιτικές του αλλά και με την ιερή αμνηστία που έδωσε στην καταστροφική πενταετία 2004-2009 στις κυβερνήσεις Κ. Καραμανλή που εκτροχίασαν εντελώς δημοσιονομικά τη χώρα ( πρόσφατες είναι οι δηλώσεις Γιούνκερ για την παραποίηση των στατιστικών στοιχείων την περίοδο 2004-2009). Γιατί άραγε αυτή η βελούδινη αντιμετώπιση ;
Άλλωστε δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της κυβέρνησής του μας συνήθισε στην δεξιά. Ποιός μπορεί να λησμονήσει τον ανεκδιήγητο ακροδεξιό κυβερνητικό του εταίρο κύριο Πάνο Καμμένο ; Την κυρία Κουντουρά, τον Τέρενς Κουίκ ;
Αναμφίβολα εμείς στο ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να πούμε κι ένα ευχαριστώ στον κύριο Τσίπρα. Ήταν αυτός που παίρνοντας την ηλεκτρική σκούπα μάζεψε ένα σωρό αριβίστες, καρεκλολάγνους του χώρου μας όπως Ραγκούση, Τόλκα, Μωραϊτη, Θεοχαρόπουλο, Ξενογιαννακοπούλου κ.α. συνθέτοντας ένα θλιβερό μωσαϊκό ανύπαρκτων πολιτικά προσωπικοτήτων και το ονόμασε διεύρυνση. Έτσι δεν είναι κύριε Παπαληέ ;
Από τη μια αντιλαϊκές προσεγγίσεις από τη ΝΔ και απαξιώση της πολιτικής και δημαγωγία από τον ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη. Και τα δυο μαζί θρέφουν το τέρας του λαϊκισμού. Πέρα από αυτούς το Κίνημα Αλλαγής αναπτύσσει μια διαφορετική πολιτική προσέγγιση. Το μεγάλο στοίχημα είναι να το καταστήσει αυτό σαφές σε όλο το φάσμα των πολιτών της Δημοκρατικής Παράταξης. Η λογική πρέπει να επιστρέψει σε όλα τα επίπεδα. Αποτελούμε την χρήσιμη επιλογή για τον τόπο. Μια επιλογή παραγματικής αλλαγής. Είμαστε αυτοί που βάλαμε πλάτη να μείνει η χώρα όρθια σε δύσκολες στιγμές αναλαμβάνοντας το πολιτικό κόστος. Είμαστε αυτοί που έχουμε συγκεκριμένο πρόγραμμα για το αύριο. Είμαστε αυτοί που από τις 8 του Ιούλη θα συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός κοινοβουλευτικού λόγου αρχών και αξιών μένοντας μακριά από ιδιοτέλειες, άγονες αντιδράσεις και εντυπωσιασμούς άνευ περιεχομένου.
Αμέντας Γιώργος
Υποψήφιος Βουλευτής Χίου
